"Marcha pela Liberdade", in het Engels "March for Freedom", was een beweging die op 12 januari mensen samenbracht die protesteerden tegen de nieuwe lockdown die volgens hen zeer schadelijk zal zijn voor de economie. Geschreeuw, gefluit en opstandige woorden werden in Vilamoura gehoord tijdens het protest tegen de nieuwe lockdown maatregelen.

Ongeveer 80 mensen uit de hele Algarve waren aanwezig, waaronder eigenaren en werknemers uit verschillende sectoren van het bedrijfsleven. Vertegenwoordigers van restaurants, makelaars en kappers namen deel, allen verbonden door hun gezamenlijke angst om hun baan te verliezen, geen loon te kunnen betalen en in sommige gevallen de angst om hun bedrijf volledig te moeten sluiten.

Het protest begon om 14.30 uur in de buurt van de parkeerplaats van McDonalds in Vilamoura en werd gevolgd door een "go-slow" met auto's, vergezeld van de politie, naar Loulé, via Quarteira en Almancil. De go-slow betrof alleen auto's en alle veiligheids- en sociale afstandsmaatregelen waren getroffen met een maximum van drie inzittenden per auto.

Op de borden van de demonstranten stond "We willen eten", "We willen werken", "We willen vrijheid", wat het hoofdthema van de demonstratie was, omdat de mensen schreeuwden dat ze willen werken en niet gedwongen willen worden om hun bedrijf te sluiten.

Sara Santos, een van de oprichters van de beweging, zei: "Aan de oorsprong van dit protest ligt de verontwaardiging over het sluiten van een regio als de Algarve, met zo weinig gevallen. In termen van sterfte hebben we hier in de Algarve een sterftecijfer van 0,02, het heeft geen zin om met zo'n klein percentage te sluiten. We willen echt vrij zijn om te werken, vrij te zijn om te gaan lunchen, om de nodige sociale maatregelen te nemen en om maskers te gebruiken".

António Diogo, Bruno Fraga, vertegenwoordigers van Associação dos Empresários por Quarteira zei: "Ondernemers hebben geen steun gehad tijdens de laatste lockdown, de hulp die er was, kwam te laat en bedrijven die van de zomer tot nu toe hebben weten te overleven, lopen nu het risico om te sluiten. Tijdens de eerste lockdown hadden bedrijven verliezen tussen de 60 en 90 procent".

Als alternatief voor de totale lockdown geloven de demonstranten "dat we een lockdown kunnen hebben, maar alleen in bepaalde gebieden van het land waar het grootste risico bestaat op het vangen van het virus of voor bedrijven die een risico kunnen vormen voor de gezondheid of voor bepaalde leeftijdsgroepen. Wat we zeker weten is dat wat nu wordt gedaan, al eerder is gedaan, en het werkte toen niet".

Sónia, een werknemer in de voedingssector die deelnam aan het protest, is sinds oktober werkloos en ze heeft geen idee wanneer ze eindelijk aan het werk gaat. Ook betreurt ze het dat de demonstraties niet meer steun hebben gekregen van de burgers. "Ik denk dat meer van ons zouden moeten protesteren, ik weet niet of het is omdat de mensen bang zijn, maar we zouden hier moeten zijn om onze afkeuring te laten blijken".

In het protest vonden we ook jongeren die zich bij de beweging aansloten om hun stem te laten horen. Dit was het geval met Sandro, die zich, toen hij zich bewust werd van de demonstratie, automatisch wilde aansluiten. "Ziekten zijn helaas een constante in het leven, en velen hebben geen genezing en dit zal een andere zijn die jaren zal duren om een genezing te vinden", zei hij.

Als 28-jarige man heeft Sandro ook een oproep aan andere jongeren: "We hopen dat er meer jongeren zich bij ons zullen aansluiten. Soms reageren mensen alleen als ze het gevoel hebben dat ze gekwetst worden, gelukkig heb ik gewerkt en krijg ik mijn salaris, maar ik moet me er niet pas zorgen om maken op het moment dat ik geen baan meer heb. De meeste mensen zitten gewoon achterover op hun bank, we lossen geen problemen op via sociale media, we lossen problemen door bijeen te komen, te praten en proberen iemand te bereiken die beslissingsbevoegdheid heeft".

Author

Paula Martins is a fully qualified journalist, who finds writing a means of self-expression. She studied Journalism and Communication at University of Coimbra and recently Law in the Algarve. Press card: 8252

Paula Martins