Wist u dat er ooit een grote muur was die de oude stad van Portimão omringde? De kans is groot dat u dat niet wist. Dat komt omdat de grote aardbeving van Lissabon in 1755, die ondanks de naam eigenlijk veel meer verwoestte dan alleen Lissabon, de aardbeving en de daaropvolgende tsunami een groot deel van Portugal (en zelfs Marokko) verwoestte en inderdaad, het grootste deel van deze beschermende stadsmuur tot puin reduceerde. Toen de stad werd herbouwd, werden de overblijfselen van de muur die nog overeind stond gewoon opgenomen in de nieuwe gebouwen en dus, tenzij je het geluk had om een huis te bezitten waar de oude muur doorheen liep, zag je hem eigenlijk nergens, en 'uit het oog, uit het hart' is het gemakkelijk te begrijpen hoe hij in de vergetelheid zou raken. Dat wil zeggen, tot nu.

Ik ontmoette Sr. Garrancho, een zeer charmante Portugese man, die zelf een soort wandelende encyclopedie is van alles wat met Portimão te maken heeft, en die mij met veel plezier rondleidde door deze 'nieuwe historische herberg'. En dat is een goede manier om het te beschrijven, want het is een merkwaardige mix van alle moderne technologie en comfort, maar zo nu en dan (en soms op de meest verrassende plaatsen, zoals de badkamers) wordt het onderbroken door streepjes van de oude wereld die er vroeger doorheen liep.

Het hostel was tot voor kort een ruïne, en is zorgvuldig blootgelegd door een mix van archeologen en architecten die deze link naar de middeleeuwen langzaam hebben opgegraven en gerestaureerd, en hebben bedacht hoe die het beste praktisch kan worden geïntegreerd in dit zeer chique nieuwe gebouw.

Het is nog vroeg en met alles wat er gaande is zal het waarschijnlijk nog wel even duren voordat alles draait, maar op de eerste verdieping is er een ruimte die zowel het restaurantgedeelte zal zijn, maar ook, intrigerend genoeg, een plek die ons weer terug in de tijd zal brengen, aangezien het alle apparatuur heeft die nodig is om een markt in oude stijl te zijn waar je al je verse producten kunt komen halen, maar dan op een herbruikbare, recyclebare manier - zonder plastic, zoals vroeger. Aan het einde van deze lange ruimte kun je ook een eerste glimp opvangen van de blootgestelde muur, en zelfs een oude deuropening zien waar je je zou kunnen voorstellen dat louche figuren vroeger de stad in- en uitslopen.

Maar dat is nog maar het begin, als je rondloopt in het hostel komt de muur steeds weer tevoorschijn. De geschiedenis vermengt zich met je cornflakes, want als alles weer normaal is, kunnen de gasten er naast gaan zitten terwijl ze hun ontbijt maken in de cafetaria, maar ook naar boven gaan om een idee te krijgen van hoe hoog de muur eigenlijk was - en hoe het geweest zou kunnen zijn om er te patrouilleren op zoek naar binnenkomende indringers. Het gaat verder en verdwijnt in de ruïne ernaast - die volgens de planning dezelfde zorgvuldige renovaties zal ondergaan en de reis van de muur nog meer zal blootleggen (Zr. Garrancho zei iets over dat het een soort tuin zou worden).

Alle kamers zijn, zoals ik al zei, modern ingericht, en hoewel het een hostel wordt genoemd, zou het gemakkelijk als hotel kunnen dienen, want naast de kamers met stapelbedden voor solo- of groepsreizigers, zijn er ook tweepersoonskamers beschikbaar voor stellen, en zelfs dubbele stapelbedden waar de ouders onder kunnen slapen en de kinderen het felbegeerde 'bovenste bed' kunnen krijgen.

Van amandelbloesem en kurkbomen tot beroemde Portugese dichters en zelfs stranden, alle kamers hebben hun eigen individuele 'thema'. Maar de meest gewilde kamer is die op de bovenste verdieping, waar niet alleen de eeuwenoude muur dwars doorheen loopt, het thema is de ietwat onbeschofte 'Dona Ludes', die je 'naakt' kunt zien op een schilderij boven het bed. Zij was, hoe zal ik het zeggen... een zeer beroemde dame van de nacht, in de dagen voor de aardbeving, en dit was, naar het schijnt, haar kamer. Dus, dat is een echte geschiedenis om over na te denken als je daar in bed ligt.

Op een steenworp afstand van de Igreja Matrix is dit de ideale plek om te verblijven als je van een beetje geschiedenis houdt, en toch ben je nog steeds in het hart van de actie van vandaag met het theater TEMPO ook vlak naast de deur. Sr. Garrancho vertelde me dat je niet eens hoeft te blijven logeren, als je in de buurt bent en een kijkje wilt nemen - hij zal je met plezier rondleiden.