De auteurs van het onderzoek, gepubliceerd door de wetenschappelijke publicatie "Frontiers", vinden het zorgwekkend dat slechts 11 procent van de in de studie beoordeelde gebieden zich in beschermde gebieden bevinden, en leggen uit dat veel van de geïdentificeerde gebieden samenvallen met gebieden die worden beheerd door inheemse gemeenschappen, die een sleutelrol spelen bij de instandhouding ervan.

Tot de gebieden die als functioneel intact zijn aangemerkt, behoren Oost-Siberië en Noord-Canada voor de boreale en toendrabiomen, en een deel van de regenwouden in het Amazonegebied en de Congobekken- en Saharawoestijn.

De auteurs van de studie herinneren eraan dat natuurgebieden, die niet ingrijpend door de mens zijn gewijzigd, al meer dan 30 jaar als prioritair worden aangemerkt bij instandhoudings- en beschermingsacties, iets wat wordt erkend door het Verdrag inzake biologische diversiteit van de Verenigde Naties.

"We weten dat intacte habitats steeds meer verloren gaan en het belang van intacte habitats is aangetoond voor zowel de biodiversiteit als de mens," aldus Andrew Plumptre, van de Universiteit van Cambridge (VK), hoofdauteur van de studie.

De conclusie van het onderzoek luidde dat in veel van de als intact beschouwde habitats soorten ontbreken, hetzij door toedoen van de mens, hetzij als gevolg van invasieve soorten of ziekten, zo waarschuwde hij.

Hoewel er geen gemeenschappelijke definitie van habitatintegriteit bestaat, werd in de tot dusver opgestelde kaarten geschat dat tussen 20 en 40 procent van het aardoppervlak vrij is gebleven van belangrijke menselijke verstoringen (zoals woningen, wegen of licht- of geluidshinder).

Met een andere benadering, uitgaande van de veronderstelling dat een intacte ecologische gemeenschap de soorten bevat die op een bepaalde plaats kunnen voorkomen, zonder verlies, en met verwijzing naar een vroegere tijd (jaar 1500), hebben de auteurs ook de integriteit van de fauna en de dichtheid ervan beoordeeld.

Ondanks de cijfers stellen de auteurs dat tot 20 procent van het landoppervlak zou kunnen worden hersteld om de integriteit van de fauna te handhaven, door de herintroductie en bescherming van sommige soorten.