Naar aanleiding van een aanwijzing voor een ReNature-verhaal ging ik naar het idyllische dorpje Barão de São João aan de westkust van de Algarve en liep een onverharde weg op in de richting van de heuvels en windmolens, voordat ik te veel verdwaalde zag ik prachtige zelfgemaakte borden voor mijn bestemming 'Vinha Velha', en kronkelde mijn weg naar beneden in de vallei, langs enkele grazende paarden en kwam aan in een prachtige 'wijk' van pittoreske huizen.

Ik ging op weg naar het café van de boerderij, waar ik de zusters Clara en Delia ontmoette, die me een muntthee gaven en een praatje maakten. Hier hoorde ik meer over de geschiedenis van de boerderij en hoe hun vader Hubert (samen met hun moeder Margit en zijn broer Michael) dit lapje grond van 140 acre in het begin van de jaren 80 had gekocht met de visie om er een zelfvoorzienende boerderij van te maken. In de loop der jaren, en met veel hard werken, is de droom werkelijkheid geworden. Hubert plantte meer dan 80.000 bomen om de erosie van de bodem tegen te gaan en meer biodiversiteit te creëren. Hij legde ook meren aan en omdat 'water leven is' konden ze toen groentetuinen aanleggen en dieren houden. Helaas werd Hubert ziek en overleed in 2017, en sindsdien zijn Clara en Delia in zijn laarzen gestapt en hebben ze zijn nalatenschap voortgezet.

Ze lijken een geweldig team te zijn, en terwijl Clara zich bezighoudt met de boekhouding en de zakelijke kant van de zaak, en ook voor de verschillende huizen zorgt en alles georganiseerd houdt, heeft Delia haar vaders 'groene vingers' gekregen en zorgt ze, samen met haar partner Florian, voor de boerderij en de dieren. De meisjes leefden (en leven nog steeds) een zeer off grid bestaan en toen ze opgroeiden hadden ze niet veel elektriciteit - en dus zeker geen TV.

Delia heeft nu zelf twee kinderen en nu ze groene stroom krijgen van het windmolenpark dat hun vader heeft helpen oprichten, stelde ik haar de hamvraag: "Laat ze haar kinderen TV kijken?". Ze zei van wel... "maar alleen een half uurtje op zondag".

De boerderij houdt iedereen behoorlijk bezig, in feite kon ik zien dat zelfs terwijl ze hier met me zat te praten er duidelijk veel dingen waren die Delia moest doen, een daarvan was de eieren van hun 90 kippen gaan rapen. Ze vroeg of ik haar wilde vergezellen - wat ik natuurlijk graag deed, en met z'n drieën begonnen we aan een rondleiding over de boerderij.

Op weg naar de rollende kippenhokken (die handig rond kunnen bewegen zodat de kippen onkruid en insecten kunnen eten terwijl ze hun weg over het land vinden) kwamen we langs verschillende velden met een soort "tremoço" (lupine) die worden verbouwd omdat ze stikstof helpen terugbrengen in de grond, en wanneer ze worden afgesneden en door de aarde gemengd vormen ze groene compost - waardoor de grond op natuurlijke wijze gezond wordt en klaar is voor de volgende oogst.

Delia stopte ook om me een van de projecten te laten zien waar ze het meest gepassioneerd over is en legde uit hoe ze niet alleen zaden plant - ze kweekt ze ook echt.

Ze vertelde me dat de meeste mensen denken dat biologisch voedsel uit biologische zaden komt, maar de realiteit is dat 80 procent van de biologische boerderijen en biologische tuinders 'hybride' zaden gebruiken.

Laten we dit even uit de doeken doen, want ik geef toe dat het even duurde voordat ik het begreep. Open bestoven zaden (dat is wat Delia kweekt) verwijst naar zaden die zich "op de juiste manier ontwikkelen", dit betekent dat de plant mag bloeien en bestoven wordt op de traditionele manier (gekieteld worden door de bijen terwijl ze hun stuifmeel verzamelen en verspreiden) en dat de zaden zich dan vormen en uitdrogen. Deze zaden zullen dan meer planten voortbrengen die, laten we zeggen, "op hun ouders lijken" en die opgroeien tot planten die over het algemeen even lekker zijn als hun voorouders. Dit is wat landbouwers sinds het begin van de landbouw hebben gedaan - zorgvuldig de zaden selecteren van de planten die de eigenschappen hebben die ons bevallen en er zo voor zorgen dat wij ook in de toekomst van diezelfde kwaliteiten kunnen genieten.

Bij hybriden daarentegen raakt de mens meer betrokken en gaat hij over tot kruisbestuiving tussen twee variëteiten, waarbij hij op een meer kunstmatige manier de kwaliteiten selecteert die hij wenst en in zekere zin "superplanten" maakt. Dit heeft bijvoorbeeld het voordeel dat je wortelen meer oranje worden, uniformer in grootte en misschien resistenter tegen plagen. Het probleem is echter dat de kinderen die deze planten voortbrengen, de verbeterde kwaliteiten van hun ouders niet behouden en dat deze "super"-planten in veel gevallen helemaal geen zaden voortbrengen en dat hun familielijn daar ophoudt.

Dit is de reden waarom Delia zo gepassioneerd is over de biologische, ouderwetse en open bestuiving manier van doen, en het is de reden waarom ze een deel van het land gebruikt om zaden te vermeerderen. Deze zomer zal Delia zaden produceren voor gele bieten (ja, dat klopt, 'geel'), tomaten, basilicum, maïs, sla, en ook enkele bloemen, en deze verzenden om te worden verwerkt door een bedrijf waar ze nauw mee samenwerkt, genaamd 'Sementes Vivas' (www.sementesvivas.bio/pt), een biologisch gecertificeerd zaadproductiebedrijf dat als missie heeft om 100% biologische "levende zaden" te creëren - zodat dezelfde planten ook in de komende jaren geproduceerd kunnen worden en ervan kan worden genoten.

Ik vond het leuk om de bloemen te zien van de broccoli die Delia op dat moment kweekte, omdat we onze groenten normaal gesproken opeten voordat ze in de bloei- en zaadvormingsfase zijn - Delia was het ermee eens dat het leuk is om te zien hoe groenten hun levenscyclus voltooien.

Dat gezegd hebbende, eten ze hun groenten natuurlijk ook op, en verkopen ze die in een klein kraampje in Barão de São João op dinsdag en op de biologische markt Vivo Mercado in Lagos op woensdag.

Ze verkopen ook eieren van hun troep kippen, en ze krijgen melk van hun twee melkkoeien waarmee ze yoghurt en een soort kwark maken. Er zijn ook 35 schapen die het land begrazen in geplande roterende cycli, en alle dieren helpen de grond te bemesten en leveren mest voor hun compost - en hebben ook de toegevoegde bonus van het eten of 'maaien van hun gazon', wat helpt om de bosgebieden schoon te houden, wat helpt het risico van brand te verminderen.

Sinds kort houden ze op Vinha Velha ook bijen, die niet alleen heerlijke honing opleveren, maar natuurlijk ook essentieel zijn voor de bestuiving van alles.

Maar afgezien van de bijen is het hier meestal een drukte van belang met vrijwilligers die een paar weken komen helpen in ruil voor kost en inwoning op deze prachtige plek. Er komen ook mensen op 'vakantie op de boerderij', die een van de vele mooie huizen huren, het eindeloze landschap verkennen en misschien zelfs in het meer zwemmen als ze terugkomen.

Zoals gewoonlijk met plaatsen als deze, is er zo veel gaande dat het moeilijk is om het allemaal in te passen, maar als u geïnteresseerd bent in het vinden van meer dan kunt u hen bezoeken op www.vinhavelha.com