Ik zei min of meer dat het lelijk was en, nou ja, dood. Dus als er mysterieuze Marsbewoners zijn die vinden dat ik een beetje hard was over hun thuisplaneet, bied ik mijn excuses aan.

Maar - dood is precies wat Mars is. Voor zover ik weet, is nog niemand erin geslaagd te verklaren dat daar ooit leven heeft bestaan. Alles wijst er tot nu toe sterk op dat alles op Mars, van de ijle atmosfeer tot het giftige rode stof, leven vijandig gezind is. Het idee van kolonisatie van zo'n afgrijselijke plek als een soort bevordering van de grote doelen en aspiraties van de mensheid, lijkt me nogal absurd. Zelfs Elon Musk zelf gaf ruiterlijk toe dat er waarschijnlijk mensen zullen omkomen bij onze pogingen Mars te veroveren - en dat is dan nog zonder enige weerstand van boze Martiaanse inwoners die hun uiterste best doen om Aardse indringers af te weren.

Hoe dan ook, hier op de planeet Aarde komen extreme weersomstandigheden steeds vaker en heviger voor. De zeespiegel stijgt, er zijn aanhoudende droogtes die de druk op voedselgewassen en watervoorraden verhogen. Veel dier- en plantensoorten worden met uitsterven bedreigd omdat ze eenvoudigweg niet kunnen concurreren met het onverzadigbare verlangen van de mensheid naar steeds meer van hun natuurlijke habitat. Als soort razen we door elke laatste centimeter van onze wereld als een plaag van hongerige sprinkhanen en de nasleep is opvallend vergelijkbaar. Decimering, verwoesting en vernietiging. Een planeet die letterlijk wordt opgevreten door een overvloed aan onvoorzichtige gulzigheid van één soort.

Ik veronderstel dat het allemaal goed is voor mij om te klagen over dit soort dingen vanuit het comfort van een modern huis. Weer zo'n vermoeiende toetsenbord strijder met meer vragen dan antwoorden. We WETEN allemaal wat de problemen zijn, maar concrete oplossingen vinden is een veel grotere opgave.

Dus, wat kunnen wij als individuen doen om een probleem van deze omvang op te lossen? Eén ding is zeker, we kunnen er niet op rekenen dat politici veel zullen doen. God weet dat zij het meestal al moeilijk genoeg hebben om hun eigen werk te doen, dus welke kans hebben zij om te helpen onze milieuproblemen op te lossen? Het enige wat ze lijken te doen is zichzelf naar grandioze locaties te vliegen om daar eindeloos te kletsen op onze kosten. Hun enige zorg, als beroepspolitici, is om herkozen te worden. Het maakt niet uit of ze links, rechts of midden zijn - ze zijn allemaal hetzelfde. Praten is het enige waar ze goed in zijn - en praten is goedkoop.

Maar te midden van de somberheid is er hoop. Er zijn mensen, gemeenschappen, steden, bedrijven, scholen en andere organisaties die in actie komen. We moeten collectief vechten alsof ons leven ervan afhangt - omdat ons leven ervan afhangt. Oké. We kunnen niet allemaal de volgende Greta Thunberg zijn, maar we kunnen wel proberen te luisteren naar de boodschap die zij en anderen proberen over te brengen en ons best doen om op een verantwoordelijke manier te handelen. We kunnen niet gewoon achterover leunen en denken dat dit allemaal iemand anders zijn probleem is.

Er zijn veel schijnbaar onbelangrijke dingen die we kunnen doen om onze invloed op het milieu te verminderen. Op zichzelf zullen deze dingen niet veel lijken, maar als een collectieve inspanning van miljoenen van ons, kunnen ze ons misschien de tijd geven die we nodig hebben om te proberen grotere problemen aan te pakken.

We kunnen bijvoorbeeld allemaal proberen verstandiger met energie om te gaan en op die manier geld te besparen. Door energie-efficiënter en zuiniger te worden, kunnen we individueel veel minder vervuilen. Collectief kan dit een belangrijke en positieve stap zijn om de uitstoot, waaronder die van CO2, te verminderen. Het klinkt misschien een beetje belachelijk, maar door simpelweg de stekker uit computers, tv's en andere huishoudelijke elektronica te halen wanneer ze niet in gebruik zijn, besparen we een verbazingwekkende hoeveelheid energie over 12 maanden. Kleding wassen in koud water helpt het huishoudelijk energieverbruik te verminderen. Hangend drogen van kleding kan een enorme energiebesparing opleveren en ons bovendien veel geld besparen op wasserijkosten. Als miljoenen huishoudens dit voorbeeld zouden volgen, zouden we de mondiale uitstoot aanzienlijk kunnen terugdringen.

Beter geïsoleerde huizen voorkomen dat warmte ontsnapt. Isolatie helpt ons ook het hoofd koel te houden tijdens de hete zomermaanden zonder onze toevlucht te moeten nemen tot dure, energieverslindende airconditioners. We kunnen ook overschakelen op energie-efficiënte LED-lampen, omdat die tot 80% minder energie verbruiken dan de oudere types.

We kunnen zelfs onze weg naar een betere wereld knabbelen. Geloof het of niet, zelfs de beslissingen die we maken over ons voedsel kunnen een diepgaand effect hebben op ons milieu. Er zijn een aantal opmerkelijk eenvoudige dingen die we allemaal kunnen doen om zowel het milieu als onze algemene gezondheid en welzijn te helpen.

Niemand suggereert dat we allemaal zaadknabbelende gerbils moeten worden, maar we kunnen zeker meer vleesvrije maaltijden eten en zo een evenwichtiger en gezonder dieet volgen. Waar mogelijk kunnen we zelfs biologisch gaan eten en waar mogelijk meer lokale seizoensproducten kopen. Ik denk dat dit een heel gemakkelijke en kosteneffectieve manier is om prachtig vers voedsel te kopen, vooral in Portugal, waar elke gemeentelijke markt vol staat met geweldige lokale producten, vrijwel niets daarvan verpakt in schadelijke plastic verpakkingen. Dat is om te beginnen een GROTE bonus.

De andere grote is dat we ons voedsel niet verspillen. Slim en vindingrijk koken kan de meest voortreffelijke maaltijden opleveren door simpelweg overgebleven ingrediënten te gebruiken. Ik stel me zo voor dat als we er een gewoonte van zouden maken om meer van onze eigen verse producten te verbouwen, verspilling automatisch geen probleem meer zou zijn. Weinigen van ons zouden toch zeker al die moeite doen om mooie verse producten te verbouwen en vervolgens al die vreugdevolle vruchten van onze arbeid gewoon weggooien? Misschien is het veel te gemakkelijk om goedkope zakken met in de winkel gekochte producten te kopen? Gemakkelijk komen, gemakkelijk gaan? Verdient voedsel geen respect omdat veel te veel goede mensen over de hele wereld er zo weinig van hebben? Dat is een enorme aanfluiting op zich. We kunnen zoveel beter dan dit? Dat kunnen we allemaal.

Ik hoop echt dat we een serieus gesprek kunnen beginnen over de toestand van onze wereld. Om de klimaatverandering te vertragen, moeten we allemaal samenwerken. Om dat te doen, moeten we een gemeenschappelijke basis vinden met degenen die misschien niet helemaal onze manier van denken delen. Mensen vertrouwen vaak veel meer op gelijken, familieleden, gerespecteerde vrienden en geliefden dan ooit op deskundigen, politici, wetenschappers, milieudeskundigen of zelfs journalisten. Het is dus een zaak van ons allemaal.

Dus wat kunnen we verliezen door deze gesprekken over ons milieu te voeren op een manier die verdeeldheid vermindert en helpt een klimaat van empathie te scheppen om een gemeenschappelijke basis te vinden? Onze wereld is immers onze "gemeenschappelijke grond"? Het overwinnen van polarisatie is de enige manier om vooruit te komen en werkbare klimaatoplossingen te vinden. Samen kunnen we de geesten van de mensen openen en hopelijk een positief verschil maken. Niets doen is niet langer een optie.

Author

Douglas Hughes is a UK-based writer producing general interest articles ranging from travel pieces to classic motoring. 

Douglas Hughes