Tot woensdag, de uiterste datum voor registratie in het EU-burgersregistratiesysteem (EU Settlement Scheme, EUSS), werden de respectieve nationale identificatiedocumenten aanvaard als bewijs van het recht om te werken, te studeren of sociale bijstand te ontvangen.

Maar op donderdag treedt het nieuwe systeem van bewijs van immigratiestatus in werking, volledig digitaal, gemaakt via het portaal van de Britse regering(https://www.gov.uk/view-prove-immigration-status).

De burger moet het profiel invoeren met het nummer van het document dat hij heeft gebruikt om de verblijfsstatus, permanent of tijdelijk, te verkrijgen en de geboortedatum invoeren, waarna hij per telefoon of e-mail een toegangscode van zes cijfers ontvangt.

In dit profiel kan, naast de bevestiging van de status, de optie worden gekozen om de status met iemand te delen, bijvoorbeeld met uw werkgever of een andere entiteit, in de vorm van een code.

Deze code wordt dan, samen met de geboortedatum, gebruikt om het recht op verblijf, werk, gezondheidszorg of onderwijs, huisvesting en sociale bijstand te bevestigen.

De Britse regering heeft vanaf het begin betoogd dat met een bewijs van digitaal verblijf problemen als verlies, vervalsing of beschadiging in de loop der tijd worden voorkomen.

Maar activisten hebben herhaaldelijk gewaarschuwd voor problemen als gevolg van het ontbreken van een fysiek bewijs, aangezien profielafdrukken of e-mailbevestigingen van EUSS-registratie niet worden aanvaard.

In een onlangs gepubliceerde academische studie van de UK in a Changing Europe group wordt gewaarschuwd voor de moeilijkheden en risico's die het elektronische proces met zich meebrengt voor info-uitgeslotenen, of het nu gaat om ouderen, daklozen of andere soorten kwetsbare mensen.

Een van de auteurs, Catharine Barnard, hoogleraar in de rechten aan de Universiteit van Cambridge, zei dat veel mensen niet eens een smartphone hebben om toegang te krijgen tot het portaal.

Zonder bewijs van status, of een certificaat van aanvraag, verliezen mensen hun rechten om te wonen en te werken en toegang te krijgen tot gezondheidszorg, onderwijs en sociale diensten.