Het toerismemodel van de Algarve combineert adembenemende stranden, internationale golfbanen, goede accommodatie en een overvloedige keuken. Het weer en de schoonheid van de regio hebben de Algarve tot een bekroonde vakantiebestemming gemaakt. We zijn allemaal trots op de Algarviaanse levensstijl, een familie-achtige behandeling voor nationale en internationale burgers.

De prachtige resorts van Vilamoura, Vale do Lobo en Quinta do Lago zijn enkele voorbeelden van hoe succesvol dit model was.

Maar er is ook nog veel te doen. De nationale programma's voor visserij, landbouw en industrie zijn niet iets om trots op te zijn.

Portugal heeft het op twee na grootste visgebied in de EU, ongeveer ter grootte van het Europese vasteland, en een van de beste diversiteiten aan wilde vissen ter wereld (onze tonijn gaat op de Japanse vismarkten tot enkele honderden euro's per kg). Maar onze vloot/visserijquota zijn niet voldoende om onze binnenlandse markten te bevoorraden en we importeren veel producten. Ook zijn we niet in staat het rechtstreeks op het bord van onze toeristen te brengen (od te exporteren). Het is alsof we een mijn naast de deur hebben en er niets om geven, vooral als we de bijbehorende vrachtkosten niet hebben.

Hetzelfde kan gezegd worden van de landbouw. We hoeven niet eens met de productie te beginnen: het valt letterlijk van de bomen en verrot. Dit is de situatie met sinaasappels. De Algarve heeft een enorm areaal sinaasappelbomen en een groot deel daarvan wordt niet gebruikt omdat de arbeidskosten tegenover de verkoopprijs geen winst opleveren. Dit slechte bedrijfsmodel is het gevolg van een groot gebrek aan ondernemingszin. Een sinaasappel is niet zomaar een sinaasappel: het is sap, farmaceutische supplementen en medicijnen, alcohol (brandstof en medicinaal), snoepgoed, likeur enz.

Op een vergelijkbare manier, maar met verschillen in productiehoeveelheden, kunnen we het hebben over de johannesbrood, de vijg en de amandel.

Al deze getransformeerde produkten kunnen met veel toegevoegde waarde worden verkocht en kunnen gemakkelijk zonder douanebelasting naar de EU-markt (500 miljoen mensen) worden geëxporteerd. In plaats van sinaasappelen te verkopen voor een paar eurocent per kg, kunnen we delicatessen verkopen voor enkele euro's per eenheid. De mentaliteit maakt het verschil.

Om transformatie-eenheden te vestigen in de buurt van de EN125 of de A22 zou ook niet veel moeten kosten, aangezien de prijzen van grond in deze gebieden vrij laag zijn.

De regering heeft al ingezien dat het toerismemodel van de Algarve aan herziening toe is, nadat zij werd verrast door de reisbeperkingen naar Portugal die door andere landen zijn ingevoerd vanwege COVID-19. Met de geldbazooka die van de EU komt, zullen er voorwaarden zijn om winst te genereren en een duurzaam economisch model voor de Algarve te creëren, waarbij de primaire en secundaire sectoren worden ontwikkeld en onze bekroonde toeristische sector nog verder wordt verbeterd. Bedrijven zullen hun winst kunnen verhogen door verlaging van de inkoopkosten van producten, de lonen zullen stijgen en de kosten van levensonderhoud zullen lager worden. Dit alles zien we in productieve economieën als Spanje, Frankrijk of Duitsland.

Onlangs ben ik voor zaken naar de baai van Algeciras en Gibraltar gereisd.

Wanneer je op de brug van de haven van Algeciras aankomt (de grootste in de Middellandse Zee), zie je kranen zo hoog als gebouwen van 20 verdiepingen. De handel die door de vrachtschepen en die haven wordt gegenereerd is verbazingwekkend. Het aantal banen ook. De hoeveelheid vrachtwagens met containers die ik op de terugweg naar Portugal zie, is enorm. De dichtstbijzijnde haven in de Algarve die vergelijkbaar is met die in Sines, dicht bij Lissabon. Met zo'n verbinding met de zee is het onbegrijpelijk dat de Algarve geen grote haven heeft die in staat is om schepen voor langeafstandstoerisme en vracht te ontvangen. De tientallen reusachtige schepen die dagelijks via de Portugese wateren de Middellandse Zee (en ook de Tyrreense, de Ionische en de Adriatische Zee) binnenvaren, zouden hier allemaal kunnen stoppen om een deel van de lading te lossen. Onze (nieuwe) haven en onze (nu nog lege) A22 zouden kanalen van vooruitgang en welvaart zijn voor de Algarve en voor Portugal.

Als we willen weten hoe opgeblazen de consumentenmarkt in de Algarve is, hoeven we maar twee simpele dingen te controleren: de brandstofkosten en het aantal bouwkranen in de lucht. Op dit moment zijn de brandstofkosten buitensporig hoog en blijft de bouwsector groeien, wat betekent dat de consumentenmarkt levendig is en tegen aanzienlijke waarden wordt verhandeld.

De pandemie heeft de Portugese economie hard getroffen en vooral de Algarve, met enorme inkomstenverliezen, met name in restaurants, logiesverstrekkende bedrijven en alle andere diensten die deel uitmaken van deze cluster.

Met extra hefboomwerking van de EU-geldbazooka en een opgeblazen consumentenmarkt is het misschien tijd om naar de toekomst Algarve te kijken.

Gustavo Guerreiro
A G INTERNATIONAL | Advocatenkantoor

Bedrijfsjurist | Business Intelligence
& Tax Management
Digitale Helpdesk: www.aginternational.eu