Zo veel bestemmingen over de hele wereld zijn doordrenkt van mysterie en folklore, en het leren over de bizarre verhalen en tradities die ten grondslag liggen aan gemeenschappen is een avontuur op zich.

Als u op zoek bent naar wat escapisme dat zelfs de wildste dromen te boven gaat, probeer dan deze reizen naar enkele van 's werelds meest bizarre fabels en overtuigingen - van zeemeerminnen met apenhoofden, tot elfen die zich in rotsen verstoppen.

Madagaskar

De mythe: In de 18e eeuw, op het hoogtepunt van de specerijenhandel, was de Indische Oceaan overspoeld met piraten die klaarstonden om schepen met exotische schatten te kapen. Sainte-Marie, een eiland voor de noordoostkust van Madagaskar, werd een populaire schuilplaats dankzij zijn strategische ligging en de beschikbaarheid van zoet water.

De Schot Captain Kidd, die door Europese vorsten werd ingehuurd om buitenlandse schepen aan te vallen, zou zijn buit in Sainte-Marie hebben verstopt, waar hij ook zijn schip de Adventure Galley liet zinken - dat tussen 2001 en 2015 werd herontdekt.

Harz gebergte, Duitsland

De mythe: Elk jaar kwamen heksen samen op de top van de Brockenberg om de heidense god en godin van de lente, Wotan en Freya, te aanbidden. Het ritueel van de Walpurgisnacht was zo dramatisch dat het de aandacht trok van de Duitse schrijver Johann Wolfgang von Goethe, die het Harzgebergte gebruikte als decor voor scènes in zijn beroemde werk Faust.

Vandaag de dag trekken wannabeheksen en duivels op 30 april naar de omliggende steden en dorpen, waardoor het evenement in een gotisch festival verandert. De inwoners van de Harz geloven nog steeds dat het gebied wordt bevolkt door geesten en duivels, vandaar plaatsnamen als Einhornhöhle (Eenhoorngrot), Hexentanzplatz (Heksendansvloer) en Teufelsmauer (Duivelsmuur). Tot op heden is echter nog niemand de mijnbouwmonnik tegengekomen, een geest die mijnwerkers zou achtervolgen die in de tunnels onder de berg werken.

Oost-IJsland

De mythe: Verscholen in lavavormingen, verscholen in de schaduwen van bergplooien, zijn overal in IJsland 'verborgen mensen' te vinden. Hoewel deze Huldufólk eruit zien en zich gedragen als mensen, zijn ze vaak onzichtbaar en verschijnen ze alleen in speciale omstandigheden.

IJslanders waarschuwen voor het gooien van stenen (voor het geval ze per ongeluk een verborgen persoon raken) en het is gebruikelijk om met Kerstmis voedsel voor de gedaanteverwisselende wezens klaar te leggen. Op midzomernacht (24 juni) loopt iedereen die toevallig op een kruispunt zit de kans ondeugende elfen tegen te komen, die hen met voedsel en geschenken proberen te verleiden.

De Huldufólk, die in harmonie met de natuur leven, hebben ook de reputatie dat ze de aanleg van wegen of de afbraak van rotsen voor nieuwe gebouwen tegenhouden. In 1982 marcheerden 150 IJslanders naar de NAVO-basis in Keflavík om te zoeken naar "elfen die door straaljagers in gevaar zouden kunnen worden gebracht".

Okinawa, Japan

De mythe: Niet alle zeemeerminnen hebben vloeiende lokken en grote, mooie ogen. In Japan heeft de ningyo (wat menselijke vis of zeemeermin betekent) een apenmond met kleine tanden, een stem als een fluit en huilt ze witte pareltranen. Ze is een majestueus wezen en heeft de kracht om eeuwige jeugd en schoonheid te schenken aan elke vrouw die er (bizar genoeg) in slaagt om een stukje uit haar te halen.

Maar het is nooit gemakkelijk geweest om de zeenimf te vangen: ze is een voorbode van storm en ongeluk en vissers hebben haar altijd met een grote boog om de tuin geleid, en dorpen in Okinawa vrezen problemen als ze aanspoelt.

Aan de andere kant heeft het geloof dat het eten van een ningyo ongeluk brengt, gedeeltelijk bijgedragen aan het behoud van de doejong - een logge zeekoe die vroeger door zeelui voor zeemeerminnen werd aangezien.

PA/TPN