Hoe is dit gebeurd?

Wel, wie herinnert zich de Teenage Mutant Ninja Turtles nog? Het is waarschijnlijk al een tijdje geleden dat je de tekenfilmshow hebt gezien, dus laat me je even opfrissen over hun oorsprongsverhaal. Ze werden gekocht door een jongen in een dierenwinkel, maar op weg naar huis struikelde hij, viel en liet de jonge schildpadjes diep in de riolering van New York City tuimelen. Je zou kunnen denken dat, zo ver weg van hun natuurlijke habitat, dat zo'n beetje het einde zou zijn voor die hardnekkige tienerschildpadjes.

Maar als u zich de serie herinnert, weet u dat Leonardo, Michelangelo, Donatello en Raphael (allen vernoemd naar Italiaanse Renaissance kunstenaars) (na een klein bad in radioactief rioolwater en mentorschap van Splinter, hun ratten sensei) iedereen die ze tegenkwamen in elkaar sloegen.

Nou, ironisch genoeg werd dit verhaal een soort zelfvervullende voorspelling.

Fans van de serie (die liep van 1987 tot 1996) gingen erop uit om hun eigen exotische ninja turtles te kopen. De meest populaire schildpadden waren ondersoorten van de vijverschildpad (Trachemys scripta) of "Tartaruga-da-Flórida" in het Portugees (omdat ze inheems zijn in het oosten van de Verenigde Staten en het noordoosten van Mexico).

De meest populaire was de roodoorglijder (Trachemys scripta elegans) die een klein rood vlekje op zijn "schildpaddenhals" heeft. Maar er is ook de geelbuikschuiver (Trachemys scripta scripta) die een gele buik en strepen heeft.

Beide soorten waren zeer gemakkelijk in gevangenschap in grote aantallen te produceren en tussen 1989 en 1994 werden naar schatting 26 miljoen van deze soorten over de hele wereld verkocht, waarbij een groot percentage naar Europa ging - met Portugal als een van de belangrijkste bestemmingen voor deze "schildpadden-manie".

Hier wijkt het gebeurde enigszins af van de TV-show.

Hoewel een paar van deze heimelijke kleine ninja's inderdaad op weg naar huis via het riool ontsnapt kunnen zijn, werd de overgrote meerderheid vrijgelaten. Weet je, schildpadden leven verschrikkelijk lang. Tot 60 jaar in sommige gevallen.

En dus, wat een goedkope impulsaankoop was om de Ninja Turtle-fans in het gezin gelukkig te maken, begint al snel te groeien (tot ongeveer de grootte van een bord) en vereist dus grote en dure aquaria om ze te huisvesten. Dit, en het feit dat ze ook een beetje snauwerig en luidruchtig kunnen zijn en er nog steeds zijn lang nadat de kinderen over hun Ninja Turtle-fase heen zijn, betekent dat het niet verwonderlijk is dat mensen uiteindelijk besluiten om ze vrij te laten en ze "hun kans te laten wagen" in diverse rivieren, beekjes, parken en openbare tuinen.

Wat ze echter niet wisten, is dat hun kansen eigenlijk best goed zijn. Omdat ze uit Florida komen, zijn ze gewend om te vechten met dingen als alligators (denk ik), en dus, net als de Ninja Turtles die hen in deze puinhoop hebben gebracht, blijken ze een paar serieuze slechteriken te zijn.

Het zijn omnivoren met een groot aanpassingsvermogen en ze zijn niet vies van elke plaatselijke lekkernij die ze te eten krijgen. Dit omvat vele soorten planten en dieren, waaronder insecten, amfibieën, reptielen, kleine zoogdieren en zelfs vogels.

Deze plotselinge, nieuwe en felle concurrentie heeft de plaatselijke schildpadsoorten nogal "in shock" gebracht. In Portugal hebben we twee soorten inheemse schildpadden. De mediterrane (of Spaanse) waterschildpad (Mauremys leprosa), die de grootste zoetwaterschildpad van Europa is. En de Europese waterschildpad (Emys orbicularis), die helaas steeds zeldzamer wordt. De vernietiging van wetlands, het vangen van schildpadden door mensen en het feit dat ze te laat zijn met daten (en er een hoge kindersterfte is) betekenen allemaal dat ze het toch al moeilijk hadden, zelfs voordat deze illegale vreemdelingen aan land kwamen en al hun voedsel begonnen op te eten en, omdat ze een stuk minder afstandelijk zijn als het op dat soort dingen aankomt, al de beste nestplaatsen begonnen in te pikken.

Deze nieuwkomers planten zich namelijk veel sneller voort, zodat de populatie al snel onbeheersbaar wordt en niet alleen het voortbestaan van de inheemse schildpadden in gevaar komt, maar ook dat van vele andere soorten en, omdat alles met elkaar samenhangt, van het hele ecosysteem. En dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat ze kunnen bijdragen tot de verspreiding van ziekten en parasieten die niet alleen de inheemse schildpaddenpopulaties en andere aquatische biodiversiteit kunnen treffen, maar ook ons, mensen (Salmonella).

Dus, wat te doen?

Nou, een goed begin is dat het nu illegaal is om vijverschildpadden hier in Portugal te verkopen. Het is echter nog steeds mogelijk om verschillende andere exotische soorten in dierenwinkels te vinden. Vita Nativa zegt dat u waarschijnlijk de valse landkaartschildpad (Graptemys pseudogeographica) kunt vinden, evenals verschillende ondersoorten van de rivierkoetschildpad (Pseudemys concinna).

Hoewel deze schildpadden lang niet zo overvloedig voorkomen en verspreid zijn over de lokale ecosystemen, komen ze uit hetzelfde soort gebied en hebben hun ninja-neven Floridiaanse vechtlust, en als zodanig zouden ze dezelfde schadelijke invloed kunnen hebben op de inheemse biodiversiteit op elke plaats waar ze worden geïntroduceerd.

Vita Nativa dringt er dus op aan dat als u overweegt een schildpad te kopen of te adopteren, u zich realiseert dat het een grote verplichting is. Het lijkt mij dat een schildpad echt niet alleen voor Kerstmis is, maar voor het leven. Ze benadrukken ook dat als je ze om wat voor reden dan ook kwijt wilt, je contact moet opnemen met het ICNF (Instituto da Conservação da Natureza e das Florestas) en dat zij ze naar een nieuw thuis (maar dan in gevangenschap) zullen brengen.

Dus, niet meer vrijlaten is één deel van de oplossing, het andere, is proberen er een paar te vangen. Ik zag op Facebook dat Vita Nativa in december hun laarzen had aangetrokken en in het ijskoude water van het Parque da Paz in Almada was gaan waden om vallen op te zetten om de heimelijke illegale ninja's te vangen die de plek hebben overgenomen. Op die manier hopen zij dat de Middellandse-Zeeschildpadden hun rechtmatige plaats als "heer van het meer" weer zullen innemen.