Groeiend aantal kuikens van de zwarte ooievaar in Douro Internacional

"Dit stel van 10 paren zwarte ooievaars (Ciconia niegra) had een productiviteit van 2,6 vliegende jongen per paar, in het Internationale Natuurpark Douro (PNDI), wat een bovengemiddeld aantal is en in verband kan worden gebracht met de grote beschikbaarheid van vijvers en water, aangezien het een regenachtige lente was", specificeert het regionale hoofd van het noorden van het Instituut voor het behoud van de natuur en de bossen (ICNF).

Volgens het ICNF herbergt de riviervallei van de Douro, die langs de rand steil en ontoegankelijk is, sinds lange tijd een van de belangrijkste broedcentra van de zwarte ooievaar op het Iberisch schiereiland. "In deze zone vertoont de zeer schuwe soort een rupskleurig gedrag, dat wil zeggen dat zij uitsluitend verticale rotsblokken, meestal dicht bij de rand, uitkiest om haar nesten te installeren," aldus Sandra Sarmento.

Volgens vogelspecialisten zijn de nesten uniform gelokaliseerd aan beide zijden van de grens in Portugal, in het Internationale Natuurpark Douro en in Spanje, in het Natuurpark Arribes del Duero. In deze twee beschermde gebieden, die in totaal 200.000 hectare beslaan, wordt de zwarte ooievaar, evenals andere rotsbewonende vogels, jaar na jaar en tijdens het broeden gevolgd en in het oog gehouden door een grensoverschrijdend team van ongeveer 20 groepen die bestaan uit natuurwachters (ICNF), Agentes Medioambientales (Junta de Castilla y León), en biologen van beide organisaties.

Naast de beoordeling van de situatie, de voortplantingsparameters en de bedreigingen, was de soort het doelwit van instandhoudingsacties, waaronder de opening van vijvers en de uitvoering van maatregelen om de risico's van aanvaringen en elektrocutie als gevolg van de aanwezigheid van elektrische leidingen tot een minimum te beperken. "In het kader van deze grensoverschrijdende follow-up werd het protocol van regelmatige bezoeken aan de nesten gehandhaafd, zelfs in het huidige broedseizoen, waarin er beperkingen waren op het verkeer tussen de twee landen", benadrukte Sandra Sarmento. Zo werd bevestigd dat in een van de nesten die werden gecontroleerd (aan de Portugese kant), twee jonge vogels waren gestorven.

Deze situatie deed zich voor in de laatste fase van de ontwikkeling van het nest, toen de grote meerderheid van de jongen van de andere nesten deze reeds had verlaten. Daarom werd een reis georganiseerd om de kadavers te verzamelen en alle bewijzen van de doodsoorzaak te observeren. Er waren geen aanwijzingen voor de meest voorkomende doodsoorzaken, namelijk predatie, plastic koorden of rechtstreeks menselijk handelen. De specimens werden via het Centrum voor Milieu-interpretatie en Herstel van Dieren (CIARA) in Felgar naar het Pathologisch Anatomisch Laboratorium van de Universiteit van Trás-os-Montes en Alto Douro gezonden, waar de necropsie en de beoordeling van de doodsoorzaken zullen worden uitgevoerd.

Het ICNF meldde dat de soort in Portugal de status "Kwetsbaar" heeft volgens het Rode Boek van de Vertebraten in Portugal, en een populatie heeft van ongeveer 90 paren. De PNDI is een beschermd gebied dat het gebied bestrijkt waar de rivier de Douro de grens vormt tussen Portugal en Spanje, alsmede de rivier Águeda, een zijrivier van de Douro. Het omvat gebieden in de gemeenten Mogadouro, Miranda do Douro, Freixo de Espada à Cinta en Figueira de Castelo Rodrigo.