De oogst is het hoogtepunt van het oudste afgebakende en gereglementeerde wijngebied ter wereld en beëindigt een jaar hard werken in de wijngaarden. "We staan aan het begin, maar de eerste indicatoren zijn veelbelovend", zei Lusa Rui Soares, voorzitter van ProDouro - Vereniging van professionele wijnbouwers van de Douro, tegen het agentschap. De ambtenaar spreekt van een "relatief rustig" wijnbouwjaar, vooral in vergelijking met 2020, dat hij als "uitdagend" bestempelde en waarin het "veel ingewikkelder was om druiven te produceren". Vorig jaar zorgden ziektes, druivenschurft en waterstress voor een daling van de productie, die werd vastgesteld op 200.000 vaten wijn (550 liter per stuk).

"We hadden een zacht voorjaar en een zeer zachte vroege zomer, met normale temperaturen voor het seizoen, zonder excessen, en dit betekende dat we nu, aan het begin van de oogst, in het algemeen zien dat de wijnstokken gezond ademen, we zien dat de wijnstokken, vanuit het oogpunt van gezondheid, en vanuit het oogpunt van het gebladerte, groen en weelderig zijn en dat de druiven in een uitstekende staat van rijpheid verkeren", aldus Rui Soares. Als gevolg van dit alles wordt voor dit jaar een productiestijging in de orde van grootte van "10 tot 15 procent" verwacht.

De oogstprognose van het Instituut voor Wijnbouw en Wijnbereiding (IVV) wijst op een stijging van de wijnproductie in de Douro met 20 procent. "Een jaar van normale ontwikkeling, met zeer plaatselijke hagelverschijnselen. Neerwaartse meeldauw en echte meeldauw hadden geen noemenswaardige invloed op de productie. Er wordt een goede kwaliteit van de productie verwacht", aldus IVV.

Álvaro Martinho, directeur wijnbouw van Quinta das Carvalhas, van Real Companhia Velha (RCV), richt zich op de wijngaarden die zich uitstrekken van de rivier de Douro tot de top van de helling, in de gemeente São João da Pesqueira. Lusa zegt dat dit "een goed jaar" is, met een goede waterhuishouding die de wijnstokken "comfortabel" maakt, en dat hij een "gemiddeld productieniveau" en van "uitstekende kwaliteit" voorziet. Hij wijst er echter op dat de komende weken "bepalend" zijn.

Op dit moment worden sommige variëteiten geplukt voor witte of rode wijn, waardoor de druiven voor portwijn voor later overblijven. "Er moet een selectieve of chirurgische verzameling zijn van elke variëteit voor dit type wijn", legt de verantwoordelijke uit. Het is een openlucht karwei, uitgevoerd onder de hete zon, dat vroeg in de ochtend begint en de hele maand september zal duren. In een wijngaard van ongeveer 100 jaar oud, met een steile helling en geflankeerd door traditionele schistwanden, snijdt Dina Barroco, 29, de druiven en zegt trots dat dit het resultaat is van een heel jaar werk. Ze verliet haar baan in een kaasfabriek voor de landbouw omdat ze zei dat het meer de moeite waard was en werkt nu al drie jaar in Carvalhas. "Ik vind het leuk, ik ben het gewend, dus het is niet moeilijk," zei ze.

Maria José, 48, zei dat er momenten zijn dat het werk "een beetje zwaar" is, maar ze zegt dat ze "zich goed staande houdt" en dat ze het leuk vindt om "een beetje van alles" te doen. "Er zijn landerijen die iets meer kosten en alles moet met de hand worden gedaan, met mannen die het voor hun rekening nemen. In andere wijngaarden staat de tractor al aan en is het gemakkelijker", zei ze. Célia Gomes, 45, werkt al 15 jaar op de boerderij en zei dat haar favoriete taak in de wijngaard het snoeien is, hoewel ze benadrukt dat de oogst "de vrucht van het hele jaar is". "We moeten het oogsten, het is ons levensonderhoud", benadrukte ze.

Arcindo Ferreira, 45 jaar oud, is geboren "onder de wijnstokken" en werkt daarom graag op het land en zegt dat hij de tractor "met uiterste voorzichtigheid" over steil terrein rijdt. "Het vergt veel hersens om te weten wat we hier doen," voegde hij eraan toe. Bij Quinta das Carvalhas werken jaarlijks zo'n 40 mensen, waarvan de meerderheid vrouw is: "Wij waren pioniers in de gelijke behandeling naar geslacht". Sinds 2002 zijn de lonen voor mannen en vrouwen gelijk en dat is voor Álvaro Martinho een kwestie van "gelijkheid en rechtvaardigheid". Het landgoed heeft 150 hectare wijngaarden, waarvan een derde traditionele wijngaarden zijn en 30 hectare tussen de 70 en 100 jaar oud zijn. "Dit zijn wijngaarden die we met volharding en strategisch zullen behouden, omdat de wijnmassa's worden gebruikt om wijnen van zeer hoge kwaliteit te maken en een historisch erfgoed vormen", benadrukte hij.

In 2021 staat de oogst opnieuw in het teken van de Covid-19 pandemie en de moeilijkheid om arbeidskrachten te werven: "Gebrek aan arbeidskrachten is een terugkerend structureel probleem in de regio. Historisch gezien heeft de Douro nooit genoeg arbeidskrachten gehad voor de oogst, we moesten altijd werven van buiten de regio, in naburige gebieden en dit jaar is het geen uitzondering op de regel", aldus Rui Soares. Er wordt gerekruteerd in "steeds verder afgelegen" gebieden en er wordt ook een beroep gedaan op buitenlandse arbeidskrachten en omdat de druif niet wacht, is preventie van covid-19 het parool in de wijngaarden en wijnmakerijen. Dit jaar worden de procedures die al in 2020 zijn ingevoerd herhaald, zoals het verbod om wijngaarden te bezoeken en, volgens de voorzitter van ProDouro, biedt vaccinatie ook "een ander comfort".