De meeste picareske romans hebben kenmerkende eigenschappen: satire, komedie, sarcasme, bijtende maatschappijkritiek, eerstepersoonsvertelling met een autobiografisch vertelgemak; een buitenstaander-protagonist-zoeker op een episodische en vaak afschrikwekkende zoektocht naar vernieuwing of gerechtigheid.

The Pickwick Papers (Charles Dickens), Huckleberry Finn (Mark Twain), Bekentenissen van Felix Krull (Thomas Mann), en Dode Zielen (Nikolaj Gogol) zijn klassieke voorbeelden van het genre.

Dat geldt ook voor Miguel de Cervantes' epos Don Quijote (Quichot), dat een parodie vormde op de populaire ridderboeken die toen in zwang waren.

Na te zijn afgedaan als de zoveelste picareske roman van zijn tijd, kwamen geleerden en lezers tot de conclusie dat het boek veel meer was dan dat ... het peilt naar de grillen van werkelijkheid en illusie. Terwijl de man van la Mancha, die een visie had, reuzen zag die omvergeworpen moesten worden en een mooie jonkvrouw in nood, was zijn trouwe metgezel, Sancho Panza, pragmatischer: de reuzen waren gewoon windmolens en het object van Quijote's genegenheid was niet meer dan een stevige, slome boerin.

Ondanks Sancho Panza's gezond verstand en no-nonsense aanpak van hun reizen en het leven met zijn meanderende meester, voelen we ons toch betrokken bij Don Quijote en zijn onmogelijke dromen.

Misschien is het de menselijke natuur - van beschaafde mensen, tenminste - om te juichen voor de underdog ... maar zelden bereikt het slachtoffer werkelijk heroïsche proporties.

Maar soms, gebeurt het.

In een bijbels verhaal verslaat de kleine David een schijnbaar onoverwinnelijke Goliath en redt zo de Israëlieten van de Filistijnen, die het slagveld ontvluchten.

Elders in de media spotte het altijd lijdende brave meisje Jane the Virgin met de smerige Spaanse telenovelas die zo geliefd zijn bij veel Latino's en Latijns-Amerikanen ... terwijl haar verhalen van ellende evolueerden tot de typische soap. We vonden haar leuk, hielden van haar, en huilden toen we geloofden dat ze nog lang en gelukkig leefde toen de serie na 100 afleveringen werd afgesloten.

Het stiekeme leven (en de dood) van de lieve, lieve, onschuldige Anne Frank werd door haar dagboek een held voor miljoenen en miljoenen schoolkinderen door de jaren heen.

In een wereld die gedomineerd wordt door systemen, bureaucratieën, en oorlogszuchtige spelers met politiek voor de rijken, hongeren en dorsten we naar gewone sterfelijke helden ... zoals nu het geval is met de Oekraïense president Volodymyr Zelensky en al zijn mensen die hun moederland standvastig verdedigen tegen een despoot die van plan is hen te vernietigen.

Het is misschien ironisch, maar voordat hij president van zijn land werd, was de joodse Volodymyr Zelensky een komiek die de hoofdrol speelde in een TV-serie waarin hij de president van Oekraïne portretteerde.

Servant of the People, de satirische serie die Zelensky's politieke carrière lanceerde, volgt een leraar (Zelensky) die onverwacht president wordt nadat een tirade tegen corruptie viral gaat op de sociale media. De serie liep drie seizoenen en eindigde toen Zelensky besloot zich kandidaat te stellen voor het presidentschap van Oekraïne in 2019 onder de vlag van een nieuwe politieke partij ... ook Servant of the People genaamd.

Hij is bekend als president, acteur, showman, stem van 'Paddington' en een gemene pianist, maar vrienden dicht bij de leider van Oekraïne zeggen dat de vechter die we vandaag zien het echte werk is.

Ondanks de afbraak zei de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken tegen CNN's Wolf Blitzer dat er een onafhankelijk Oekraïne zal zijn "veel langer dan er een Vladimir Poetin zal zijn," terwijl de Russische leider zijn onuitgelokte invasie van het land voortzet. "Hoe dan ook, Oekraïne zal er zijn en, op een bepaald moment, Poetin niet meer."

Blinken's commentaar kwam toen nieuwe satellietbeelden wijdverspreide verwoestingen in Oekraïne toonden.

Of Volodymyr Zelensky nu wel of niet wordt uitgeroepen tot Time's "Persoon van het Jaar", hij is mijn held hier en nu.

Ik hoop dat hij u ook inspireert.

Bruce Joffe is uitgever en creatief directeur van Portugal Living Magazine.