"Ik zal me moeten aansluiten bij de moderne wereld en een smartphone moeten aanschaffen, want mijn telefoon is zo dom als maar kan," zegt de veelgeprezen kinderboekenschrijfster Dame Jacqueline Wilson, terwijl ze klaagt over haar verwarring bij het inbellen voor ons interview.

Haar Cavapoo puppy, Molly, is een andere afleiding voor de Tracy Beaker schepper, die meer dan 40 miljoen boeken heeft verkocht - maar zodra de levendige pup uit de kamer is verwijderd, is Wilson klaar om te praten.

Tijdens de pandemie waren haar creatieve sappen aan het stromen, onthult ze, met boeken in overvloed - die nog gepubliceerd moeten worden - en nieuwe tv-projecten in de pijplijn.

"In de twee jaar dat ik niet op pad kon, werd ik net een hamster in een kooi en schreef ik meer dan ooit", vertelt de voormalige laureaat van de kinderpremière enthousiast.

Moderne draai

Ze heeft nu De Magische Verre Boom geschreven: Een nieuw avontuur, een heruitvoering van Enid Blytons verhaal over drie kinderen die een betoverd land ontdekken in de top van een enorme boom - maar met een moderne twist. Het origineel (er waren er drie in de serie) was Wilson's favoriete boek als kind.

Ze zegt dat "alles lijkt" op het origineel van Blyton, dat meer dan zeven decennia geleden voor het eerst werd gepubliceerd, "maar mijn kinderen zijn moderne kinderen", voegt Wilson, 76, eraan toe. "Het zijn kinderen van 2020, met hun eigen ideeën en gedachten, maar ze genieten net zo veel van magische avonturen als ieder ander."

Het boek introduceert Milo, Mia en Birdy op een eigentijdse manier, met ouders die op de achtergrond een wakend oog houden, terwijl het origineel geen ouderlijk toezicht als norm zag.

"Ik spreek niet alleen als een vrouw van in de zeventig, maar ook als een zesjarige die een van de eerste boeken las die van mij een vlotte lezer maakten. Ik heb geen idee of Enid Blyton dacht dat ze haar absolute triomf waren, maar ik denk dat ze dat zijn, ze overtreffen The Famous Five en The Secret Seven."

Wilson, die met haar vaste partner Trish in Sussex woont, vindt het enorm belangrijk om klassiekers in de boekenkast te houden.

"Kinderen moeten een grote verscheidenheid aan verhalen lezen, maar sommige klassiekers moeten generatie na generatie meegaan. Ik ben een grote fan van Charlotte Bronte, een fan van Dickens, hoewel ik mezelf niet vergelijk met deze reuzen van de Engelse literatuur, maar ik denk dat het de moeite waard is om sommige favoriete boeken in druk te houden, omdat ze voor zichzelf hebben standgehouden en vele generaties hebben verrukt."

Haar Enid Blyton re-imaginatie is echter door een criticus omschreven als een 'woke rewrite'.

"Dat was door iemand die er geen woord van gelezen had. Natuurlijk is het dat niet," zegt ze ernstig.

Respect voor het origineel

"Ik heb veel respect voor het origineel, maar in de loop van vele decennia zijn af en toe voedselreferenties of ongelukkige verwijzingen die in hun tijd heel gewoon waren, maar tegenwoordig niet meer passen bij de manier waarop wij denken, zachtjes veranderd.

"Ik heb het originele boek en de kinderen worden enorm blij van roze blancmange en roly-poly pudding. Persoonlijk vind ik deze voedingsmiddelen nog steeds lekker, maar moderne kinderen zouden gewoon wezenloos voor zich uit staren.

"In de Verre Boom Wereld doet Silky de fee, net als in de originele boeken, veel klusjes voor Moonface, haar grote vriend, maar ze heeft nog steeds het idee dat feeën moeten rondfladderen en de rondborstige heer moeten helpen. Mia is daar een beetje verbaasd over. En ze wil geen prinsessenjurk tot op haar enkels dragen."

Ze zegt dat het allemaal met een lichte toets is gedaan: "Ik zou er niet over piekeren om de karakters van de geliefde mensen van Enid Blyton te veranderen, want ik kan me voorstellen dat veel oudere mensen zoals ik, die met deze boeken zijn opgegroeid, niet willen dat er dingen veranderen. Ik wil dat de kinderen deze andere plaats vinden, die plezierig is maar hen soms verrast."

Ze beschrijft het Land van de Eenhoorns en het Land van de Draken, waarvan ze zich realiseert dat het stereotiep kan zijn voor mannen en vrouwen (meisjes houden van eenhoorns, jongens liever van draken, mijmert ze).

"Je moet voorzichtig zijn, je moet inclusief zijn," beaamt ze. "Ik heb het Land van Prinsen en Prinsessen - en stereotieper kan het niet - maar ik heb geprobeerd om de kinderen te laten reageren op de manier waarop ik denk dat ze dat zouden doen.

"Milo is geïnteresseerd in deze middeleeuwse sprookjeswereld, maar houdt niet van de gedachte aan dansen. Birdy, zijn zus, huppelt rond in haar prinsessenjurk en tiara, terwijl Mia liever naar het steekspel kijkt en naar het erf gaat waar de paarden worden gehouden. Ze zijn trouw aan zichzelf.

"Elk kind dat het verhaal leest, kan zich met de een of de ander of met alle reacties identificeren. Ik wil geen kinderen irriteren of volwassenen beledigen, ik wil alleen maar zeggen: 'Je kunt zo of zo zijn, genieten van wat voor avonturen je maar wilt in mijn wereld'."

Escapisme creëren

Het was belangrijk voor haar om een gelukkig escapisme te creëren van de grimmige realiteit van onze huidige wereld, beaamt ze.

"Dit is de manier van kinderliteratuur, dat Covid niet bestaat, angstaanjagende oorlogen niet bestaan, het is een boek dat zich afspeelt tijdens de zomervakantie van de kinderen en ik wil dat het een soort vakantie is voor ons allemaal. En het is ook een vakantie voor mij, want zoals je weet, schrijf ik meestal over kinderen die moeilijke tijden doormaken, hoewel er ook grappige momenten zijn."

Wilson heeft in haar boeken inderdaad tal van moeilijke onderwerpen aangesneden - waaronder echtscheiding, pesten, gebroken gezinnen en andere volwassen kwesties, zonder haar jonge publiek van zich te vervreemden. Ze schreef twee jaar geleden een liefdesverhaal over mensen van hetzelfde geslacht, Love Frankie, nadat ze zelf publiekelijk uit de kast was gekomen.

Hoe moeilijk is het tegenwoordig voor auteurs om niemand voor het hoofd te stoten?

"Te oordelen naar de dingen die collega-auteurs overkomen, is het een moeilijke tijd," zegt ze. "Ik denk dat maar weinig mensen iemand kwaad willen doen. Ik heb het gevoel dat in kinderboeken de kinderen zelf niet zo hard nadenken over wat er gebeurt - ze genieten gewoon van het avontuur."

De Magische Verre Boom: Een nieuw avontuur van Jacqueline Wilson is uitgegeven door Hodder Children's Books.