Hou je van vis?

Vissen lijken me altijd vrij onschuldig, rondzwemmend in zilverkleurige scholen, of het zijn eenzame schoonheden die wachten tot je opduikt voor een 'Kodak'-moment. Ze zeggen dat je tijdens het duiken niets mag aanraken, en er zijn er zeker een of twee die je moet vermijden voordat je begint te hyperventileren in je gezichtsmasker of ademhalingsapparatuur. Sommige kun je vinden in de diepste wateren van Portugal, en als land van reizigers kun je er een of twee tegenkomen op een vakantie in het buitenland.

De kogelvis is er een die ik graag zou willen zien - maar niet van dichtbij, dank u - hij wordt ook wel zwelvis of blaasvis genoemd, die zich opblaast als hij gestoord of bedreigd wordt. De huid van de kogelvis is bedekt met stekels en stekels, die buitengewoon gevaarlijk zijn en een gif dragen, tetrodotoxine genaamd, dat dodelijk is voor andere vissen en mensen. Niet aanraken, je handen kunnen beschadigd raken, en je kunt zelfs sterven. In Japan is sensatie zoeken niet de enige reden dat Japanse kogelvissen worden gegeten, en afgezien van zijn aparte, subtiele smaak en unieke kauwtextuur, is hij ook vetarm en eiwitrijk. Sommige dappere zielen zullen ze proberen, maar tenzij de kogelvis wordt schoongemaakt door een erkende kok en op een speciale manier wordt bereid om de organen die toxine bevatten zorgvuldig te verwijderen, zal het vlees van de vis besmet raken met het toxine, dat niet kan worden vernietigd door koken of invriezen.

De rode Lionfish - dit is een prachtig uitziende - maar giftige - koraalrifvis uit de familie Scorpaenidae. Ze hebben defensieve stekels op de boven- en onderkant van hun lichaam die pijnlijke steken kunnen veroorzaken. De symptomen ontwikkelen zich binnen enkele minuten tot een paar uur na contact, op zijn zachtst gezegd onaangenaam, maar je gaat er niet aan dood. Deskundig bereid kan hij worden gegeten - mild, vochtig, boterachtig en zeer mals, blijkbaar smakend als een kruising tussen kreeft en garnaal. Lionfish zijn inheems in koraalriffen in tropische wateren en vormen een aanzienlijk gevaar voor hele ecosystemen in de oceaan als ze binnenvallen, en de opwarming van de oceanen en de uitbreiding van het Suezkanaal hebben een rol gespeeld bij hun invasie vanuit de Rode Zee naar het oostelijk deel van de Middellandse Zee. In hun nieuwe habitat hebben Lionfish geen roofdieren en zijn ze ook zeer resistent tegen ziekten en infecties. Vrouwtjes kunnen tot 2 miljoen eieren per jaar leggen die grotendeels aan predatie ontsnappen door een afstotend middel dat in de bevruchte eimassa voorkomt, waardoor enorme percentages koraalduivels elk jaar volwassen worden.

De grote witte haai - Ik denk dat we alles weten over haaien! Deze staat bekend als een agressief roofdier en heeft een extreem gespierd lichaam, dat in staat is om enkele van de snelste zwemmers in de oceaan te achtervolgen. Met een lengte tot 6 meter en een gewicht van enkele tonnen is het lichaam van de grote witte perfect aangepast aan een leven van roofdieren. Maar men zegt dat haaien, ondanks hun enge reputatie, zelden mensen zonder aanleiding aanvallen en zich liever voeden met vissen en zeezoogdieren. (Ik zou het niet graag testen!)

De murene - Men zegt dat je een murene nooit mag aanraken, omdat het een van de gevaarlijkste wezens is die je tijdens het duiken tegenkomt. Je wordt misschien niet elke keer gebeten, maar het is niet nodig om ongewenste risico's te nemen. De elektrische aal, Electrophorus, een neotropische zoetwatervis uit Zuid-Amerika, staat bekend om zijn vermogen om elektrische pulsen met een hoog voltage (tot 400 per seconde) te genereren en zo zijn prooi te verlammen. Mensen sterven zelden door elektrische alen, maar meerdere schokken kunnen ademhalings- of hartfalen veroorzaken, en sommigen zijn verdronken in ondiep water na een verbluffende schok.

Credits: Unsplash; Auteur: davidclode;

De Candiru - Mannen moeten beslist vermijden in de buurt van deze vis te zwemmen of strakke 'budgie smugglers' te dragen! Er zijn enkele sterke inheemse anekdotes over de candiru die zich via de menselijke penis in het menselijk lichaam implanteert. Naar verluidt zwemt deze parasitaire vis door de urinebuis - stroomopwaarts, wat een indrukwekkende prestatie is voor zo'n kleine vis, waar hij zich met weerhaken aan de binnenwanden vastklampt - zo zegt men toch.

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan