W niedzielę 12 lutego o godz. 16.00 w Quintinha da Música na scenie pojawi się Mauro Dilema. Mauro jest profesorem w Conservatório w Évorze, gdzie uczy gry na fortepianie, a także koncertuje w różnych miejscach. Niedawno wrócił z koncertów na Litwie i we Włoszech.W programie koncertu znajdzie się Sonata h-moll Liszta (skomponowana w 1853 r.), Chaconne Bacha-Busoniego (napisana ok. 1720 r., a zaaranżowana w 1893 r.) oraz Cztery ostatnie pory roku Carrapatoso (z 2014 r.). Jest to zrównoważony program z XVIII, XIX i XXI w., z przechyleniem w stronę wirtuozów XIX w. Utwory te wymagają wysokich umiejętności technicznych, a także umiejętności gry na fortepianie. Utwory te wymagają wysokich umiejętności technicznych, jak również najwyższej muzykalności. Rezerwacje poprzez stronę peterbooker1347@gmail.com w cenie 25 euro od osoby.

Kolejny koncert odbędzie się 2 kwietnia, a wystąpi na nim trzech holenderskich pianistów.

Piątek 24 lutego o 11:00 w Tavirze &wtorek 28 lutego o godz. 18:00 w Lagoa

W lutowym wykładzie Peter zadaje pytanie: Czy Salazar był faszystą? Kiedy 16 lat temu Peter po raz pierwszy mówił o Salazarze, jego wystąpienie wywołało ciekawą reakcję. Został wykrzyczany z okrzykiem, że Salazar był faszystą, a więc był wrogiem ludu i nie mógł rządzić dla jego dobra.António de Oliveira Salazar został ministrem finansów w 1928 r., prezesem Rady Ministrów w 1932 r., a odszedł z rządu w 1968 r. po wypadku, w którym omal nie stracił życia.Był na stanowisku rządowym nieprzerwanie przez 40 lat, co jest niezwykłym osiągnięciem. Prawdą jest, że na swoim biurku trzymał zdjęcie Mussoliniego, przynajmniej do 1943 r. Ale jak Salazarowi udało się utrzymać władzę? Czy powinniśmy postrzegać jego długi okres w rządzie jako sukces demokratyczny? Jako sukces autorytarny? Czy używał faszystowskich metod, aby zdobyć stanowisko, lub aby utrzymać władzę tak długo? Peter omawia te tematy, jak również powody, dla których można dostrzec pewne pozytywy z okresu jego rządów.